Erimtan Arkeoloji ve Sanat Müzesi, Koç Üniversitesi Vehbi Koç Ankara Araştırmaları Uygulama ve Araştırma Merkezi’nin (VEKAM) hazırladığı Josephine ve Ayrıntılar sergisine ev sahipliği yapıyor. Kimberly Hart’ın küratörlüğünde hazırlanan sergi, Amerikalı fotoğrafçı Josephine Powell’ın Anadolu kilimlerinin desen ve motifleri üzerine araştırmasının geometrik ayrıntılarına yer veriyor.

Medeniyetlerin beşiği olan Anadolu kültürünü yansıtan ayrıntılar, zamanla yaşanan kültürel değişim hakkında da ipuçları veriyor. Josephine ve Ayrıntılar sergisi, Josephine Powell’ın objektifinden binlerce yıllık Anadolu kültürü üzerine farklı bir bakış olarak ortaya çıkıyor. Sergi kadınların üretimdeki yaratıcılıkları, geometrik motiflerdeki inceliklerin yıllar içinde kültürel mirasın önemli bir parçası haline gelişini gözlemlemeye fırsat veriyor.

Kültür, kimlik ve hafıza aktarımı, köklerle ve gelecek nesillere tarih boyunca farklı yollarla üretimler üzerinden aktarılmıştır.  Powell’ın fotoğraf üzerinden taşıdığı kilimlerin hafızası, Anadolu kültürünün arkeolojik ve sanatsal içeriklerle çevrelendiği Erimtan Arkeoloji ve Sanat Müze’sinde yeniden ve farklı bir bakışla hayat bulması, Josephine’in objektifinden yansıyan ayrıntıları daha anlamlı kılıyor.

Josephine Powell Hakkında

Josephine Powell, 1919 yılında Manhattan’da doğmuş, II. Dünya Savaşı’nın ardından Amerika Birleşik Devletleri’nden ayrılmıştır.  Fotoğrafçılığı kendi kendine öğrenen Josephine, İstanbul’a yerleşmeden önce yirmi yıl boyunca yalnız çıktığı yolculuklarında Afganistan, Pakistan, Hindistan, Kuzey Afrika ve İran’da fotoğraflar çekmiş; bu ülkelerde yaşayan insanları ve tarihi bina kalıntılarını içeren oldukça kapsamlı bir siyah beyaz fotoğraf arşivi oluşturmuştur. Fotoğrafların pek çoğu sanat veya mimarlıkla ilgili çalışmalarda yayımlanmıştır.

Josephine,  koleksiyonuna kattığı objeleri genellikle önce kendi doğal ortamlarında fotoğraflayarak, zanaatkârların ürettiği ürünlerin günlük kullanımları hakkında faydalı görsel bilgiler sağlamıştır.   Fotoğrafçılığının yanı sıra kendisi de bir koleksiyoncu olan Josephine, çıkrık, döven, kirmen gibi bir zamanlar Anadolu’da günlük hayatta yaygın şekilde kullanılan binlerce objeyi ve 400’ün üzerinde Anadolu kilimini bir araya getirmiştir.

Josephine, desenleri ve motifleri daha ziyade küçük toplulukların iletişim yolu olarak görmüş, göçebe topluluklarındaki kadınlar ve onların ürettiği ürünler hakkında yayımlanan çalışma ve söyleşilerinde bu kilim desenlerini bir tür topluluk kimliği şeklinde yorumlamış,   derin ve köklü bir geleneğin bir ifadesi olarak görmüştür.  Bu nedenle de ilgi duyduğu desen dili bireysel olmaktan ziyade kolektiftir.